در هر سازمانی ارتباط بین بخشی یکی از مهم‌ترین عوامل توسعه محسوب می‌شود . در سازمانی که همه افراد با هدفی مشترک در رفع نیازهای فردی و جمعی همه پرسنل ، خیر و صلاح یکدیگر را در ذهن دارند ، این نیت خیر موجب هم افزایی در فعالیت‌های مثبت و مؤثر می‌شود و هر قسمت با شناخت و در نظر گرفتن نیازهای دیگران فعالیت و ارتباطات مؤثرتری پیدا می‌کند .
پاسخ خوبی‌ها و اعمال نیکی که در مورد افراد دیگر انجام می‌گیرد ، بازگشت خوبی‌ها خواهد بود . این امر روابط بین افراد در سازمان را بهبود می‌بخشد و نهایتاً اهداف سازمانی سریع‌تر ، آسان‌تر ، و مؤثرتر تحقق می‌یابند . در نتیجه ، سازمان به مجموعه‌ای موفق ، شاد ، و فعال با بهره‌وری بسیار بالا تبدیل می‌شود :
تو نیکی می‌کن و در دجله انداز
کـه ایـزد در بیابانت دهـد بـاز